Er zijn 576 toeschouwers online.
Zaterdag 7 december was het zover, de dag waarop de MO10 meiden kampioen konden worden.
De weg naar deze dag toe is nou niet bepaald gemakkelijk geweest. De meiden moesten allemaal enorm wennen toen ze vorig seizoen de overstap maakten van de jongens naar de meiden. Opeens een heel nieuw team met alleen maar meiden, waarin de helft elkaar niet kent en waar je niet meer terug kunt vallen op de jongens, maar het echt zelf moet doen. Op zoek naar de juiste manier om met elkaar een goed team neer te zetten kostte tijd en veel geduld. Al snel bleek dat dit allemaal meiden waren met een vechtersmentaliteit, want na een behoorlijk aantal nederlagen gaven ze de moed niet op en bleven ze samen strijden en vooral ook plezier houden in het voetballen. Ze hielpen elkaar met groeien, door oog voor elkaar te hebben en elkaar op een positieve manier te coachen. En dat had resultaat, want vanaf de 1e fase van het nieuwe seizoen gingen de meiden met grote sprongen vooruit. Op 1 wedstrijd na werd alles gewonnen en eindigden ze op een mooie 2e plaats.
Vanaf de start van de 2e fase wisten de meiden het zeker, die 2e plaats kan natuurlijk ook een 1e plaats worden. En niets bleek minder waar. Er zijn in deze fase wedstrijden geweest waarin het enorm gelijk op ging, maar iedere keer opnieuw wisten de meiden zich te herpakken en met 3 punten op zak het veld af te lopen. Als trainers zijnde maakt je dat enorm trots om te zien hoe deze meiden met elkaar op het veld staan en altijd strijdvaardig blijven.
En dan is die zaterdag 7 december daar, de dag waarop je zomaar kampioen kunt worden. Voor de meiden toch wel een spannende dag, spannender dan normaal, want opeens ligt er een bepaalde druk op deze wedstrijd. Tijdens de bespreking voorafgaand aan de wedstrijd zien we gespannen koppies, maar we zien ook het enthousiasme bij de meiden. We gaan dit doen, samen. We helpen elkaar en gaan alles geven.
Vanaf de eerste minuut dat de meiden op het veld staan, staan ze er ook echt. De meiden weten elkaar te vinden door goed over te spelen en de rust te bewaren. Daar komen een paar hele mooie, afgeronde doelpunten uit voort. Onze tegenstander Yerseke laat zich niet zomaar kennen en weet voor de rust ook 2 doelpunten te scoren.
Na een goede peptalk in de rust stappen de meiden het veld weer op. Het kan, het is echt mogelijk om kampioen te worden en dat idee laten de meiden niet meer los. Er wordt heel goed gevoetbald en al snel is de voorsprong zo groot, dat het kampioenschap ons niet meer afgenomen kan worden. Wanneer het laatste fluitsignaal klinkt vliegen de meiden elkaar in de armen. Het is gelukt, we zijn gewoon kampioen en dat mag gevierd worden!!
Met een mooie en welverdiende medaille om de nek, champagne, confettikanonnen en muziek zetten we de kleedkamer op z’n kop! Om het feest compleet te maken sluiten we onze ochtend af met een drankje en een broodje in de kantine, bedankt VCK, ons weekend kan niet meer stuk!
Ik schreef het al eerder, wij als trainers zijn enorm trots op deze meiden en zijn heel blij dat we deel uit mogen maken van dit geweldige team! Ook willen wij onze dank uitspreken naar alle ouders en verdere familieleden voor alle hulp en de trouwe support langs de lijn!
Voor nu gaan we even lekker genieten van het kampioenschap en na de kerstvakantie gaan we ons opmaken voor een nieuwe uitdaging, de 3e fase in als MO11!
 |
 |
 |
|
