Er zijn 346 toeschouwers online.
Wie het weet mag het zeggen, het lijkt soms gewoon een herhaling van zetten te zijn, dan heb je het gevoel hé ja dit heb ik eerder gezien, een déjà vu, angstaanjagende enge gelijkenissen van voorgaande gebeurtenissen, of berust alles wat er gebeurt op louter toeval en moeten we hier geen diepere betekenis achter zoeken.
Of is dit een punt in de tijdlijn die we gewoon passeren moeten, terugkijkend op hoe het ging, hoe het nu gaat en waar we naar toe willen. Maar ook deze tijdreis is natuurlijk een doel op zich waar we veel lol aan beleven, op en top genieten van elke wedstrijd en training, het beter worden, de conditie die alsmaar de grens van het (persoonlijke) ontoelaatbare overschrijdt en het steeds makkelijker voetballen.
Sommige dingen gaan automatisch, we kunnen steeds beter de wedstrijd lezen en dat geeft een voldaan gevoel aan trainers, spelers en coaches die dingen terugzien die getraind zijn, afspraken die gemaakt zijn worden nakomen, en alle latente talent aanwezig langzaam maar zeker naar de oppervlakte ziet komen drijven. Maar al die mooie dingen krijgen we maar niet voor elkaar zonder eerst zelf achter te komen in de wedstrijd, ook deze keer ging er heel veel mis op het begin. Ik kan zo wel 3 á 4 kleine puntjes noemen die mis gingen maar dan wel weer makkelijk trainbaar op te lossen zijn, maar we trainen “maar” 2x per week dus moet we kiezen in de puntjes om te trainen waar het mis ging, dus zogezegd een misverkiezing!
Dit zijn echter hele kleine detailpuntjes, minuscule kleine puntjes op de i en gaat ook helemaal goedkomen met onze toptrainer Martin aan het roer. Onze 3de wedstrijd was in en tegen Erremuu VR1 een leuk, sportief team die we in voorgaande seizoenen al vaker tegengekomen zijn met wisselend succes. Nu binnen no time weer 1-0 achter, waarom toch, maar eerlijk is eerlijk, gezien het speelbeeld ook niet onterecht, we begonnen weer iets te onstuimig, te onrustig, te onVCK’s en kregen het moeilijk op de rit, gelukkig scoorden wij ook een mooi verdiend doelpunt, maar heel lang hebben we niet van de gelijke stand kunnen genieten, want ook hun 2de doelpunt was een logisch gevolg van onze onorthodoxe speelwijze.
De rust bracht even de adempauze die we even nodig hadden, even chillen, een korte evaluatie en door. Opnieuw bleek dat onze meiden veerkrachtig en flexibel zijn en nooit opgeven. Na rust kregen we meer kansen en was het spel goed, attractief, fel en vooral op de helft van de tegenstander te doen en uiteindelijk dan, we scoorden 2-2. Er was ontlading en direct een gretige honger naar meer, een goed slotoffensief met toch ook wel weer mooie kansen, maar meer viel er niet uit te halen en weg te slepen.
Met een 2-2 uitslag zijn we uiteindelijk het veld afgegaan en het was, gezien het verloop van de wedstrijd, wel zo eerlijk om de punten te delen.
Fijne week en tot horens!
David.
